Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

Διδαχές του Αγίου Παϊσίου



«Εκείνος που αγωνίζεται πολύ καιρό και δεν βλέπει πνευματική πρόοδο έχει υπερηφάνεια και εγωισμό. Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει πολύ ταπείνωση.»
«Να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να κερδίσουμε τον παράδεισο. Είναι πολύ στενή η πύλη και μην ακούτε αυτούς που σας λένε ότι όλοι θα σωθούμε».
«Συνετός και μυαλωμένος άνθρωπος είναι εκείνος που αντελήφθη καλώς ότι υπάρχει τέρμα της παρούσης ζωής και σπεύδει και αυτός να θέσει τέρμα εις τα σφάλματα και ελαττώματά του».
«Η εμπιστοσύνη στον θεό είναι μια συνεχής μυστική προσευχή που φέρνει αθόρυβα τις δυνάμεις του θεού εκεί που χρειάζονται και την ώρα που χρειάζονται».
«Να αναθέτουμε το μέλλον μας στο Θεό. Η απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό, έχει μητέρα την πίστη, με την οποία προσευχόμαστε και απολαμβάνουμε τους καρπούς της ελπίδας».
«Η πλήρης ανάθεση της ζωής μας στο Θεό, είναι μια λύτρωση από την ανασφάλεια που φέρνει η πίστη στο εγώ, και μας κάνει να χαρούμε τον παράδεισο από αυτή τη ζωή».
«Όταν, από φιλότιμο, κάνουμε τον Θεό να χαίρεται με τη ζωή μας, τότε Εκείνος δίνει άφθονες τις ευλογίες του στα φιλότιμα παιδιά του».
«Όταν αγωνίζεται με ελπίδα ο άνθρωπος, έρχεται η θεία παρηγοριά και νιώθει έντονα η ψυχή τα χάδια της αγάπης του Θεού».
«‘Οσο περισσότερο ζει κανείς την κοσμική ζωή, τόσο περισσότερο άγχος κερδίζει. Μόνο κοντά στο Χριστό κανείς ξεκουράζεται γιατί ο άνθρωπος είναι πλασμένος για το Θεό».
«Η ανώτερη χαρά βγαίνει από τη θυσία. Μόνον όταν θυσιάζεται κανείς συγγενεύει με τον Χριστό, γιατί ο Χριστός είναι θυσία».
«Ο Θεός από εμάς θέλει μόνο την προαίρεση και την αγαθή διάθεση που θα την εκδηλώνουμε με το λίγο φιλότιμο αγώνα μας και την συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας. Όλα τα άλλα μας δίνει εκείνος».
«Όποιος κουράζεται για τον πλησίον του από καθαρή αγάπη, ξεκουράζεται με την κούραση! Αυτός που αγαπάει τον εαυτό του και τεμπελιάζει, κουράζεται με το να κάθεται!»
«Πνευματική πρόοδος υπάρχει, εκεί που υπάρχει η αίσθηση ότι όλα είναι χάλια».
«Όσο ζει ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να δίνει πνευματικές εξετάσεις. Μετεξεταστέος δεν υπάρχει. Ας αγωνιστούμε να πιάσουμε έστω την πνευματική βάση για να περάσουμε στον παράδεισο».
«Μακάριοι είναι όσοι έχουν στην καρδιά τους άξονα τον Χριστό και περιστρέφονται χαρούμενοι γύρω από το άγιο όνομά του, νοερώς και αδιαλείπτως».
«Στον ουρανό δεν ανεβαίνει κανείς με το κοσμικό ανέβασμα, αλλά με το πνευματικό κατέβασμα. Μόνο έτσι, βαδίζοντας «χαμηλά», χωράει από την στενή πύλη του παραδείσου».
«Δεν μπορούν να μας συμφιλιώσουν με τον Θεό τόσο οι σωματικοί αγώνες και οι κόποι, όσο η συμπάθεια της ψυχής και η φιλανθρωπία και η προς τον πλησίον αγάπη».
«Η αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια προς όλους. Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού. Κάτω από αυτήν τα πάντα λυγίζουν. Δίπλα της όλα λειώνουν».
«Όταν έχουμε αυτογνωσία, τότε γίνεται η «πνευματική διάσπαση» του ατόμου μας. Έτσι απελευθερώνεται η ενέργεια και ξεπερνάμε την βαρύτητα της φύσεώς μας και διαγράφουμε πνευματική τροχιά».
«Στην εποχή μας, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη και γέμισε τις ψυχές με αμφιβολίες. Έτσι, επόμενο είναι να στερούμαστε τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζείται και δεν εξηγείται».
«Μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Η αυτοπεποίθηση είναι εμπόδιο στη Θεία Χάρη. Όταν αναθέτουμε τα πάντα στο Θεό, αυτός «υποχρεώνεται» να μας βοηθήσει».
«Ελέγχοντας το κακό, δε βγαίνει τίποτε. Παρουσιάζοντας όμως το καλό, ελέγχεται από μόνο του το κακό. Μόνο με καλά παραδείγματα ελέγχονται όσοι έκαναν μόδα την αμαρτία!»
«Πνευματική ωριμότητα είναι να πιστέψουμε ότι δεν κάνουμε τίποτε! Μόνο μέσα στην ταπεινή κατάσταση της απογοητεύσεως από τον εαυτό μας κρύβεται η καλή πνευματική κατάσταση».
«Ο Θεός δεν επιτρέπει καμιά θλίψη και κανένα κακό, αν μέσα απ’ αυτά δεν βγει κάτι καλύτερο από αυτό που εμείς ανθρώπινα θεωρούσαμε ότι είναι το παν!»
«Η μεγαλύτερη αρρώστια είναι η υπερηφάνεια, η οποία μας μετέφερε από τον παράδεισο στη γη και από τη γη προσπαθεί να μας πάει στην κόλαση».
«Εάν θέλεις να «πιάσεις» τον Θεό, για να σε ακούσει, όταν προσευχηθείς, γύρισε το κουμπί στη ταπείνωση, γιατί σ’αυτήν την συχνότητα εργάζεται ο Θεός».
«Δεν πρέπει να αποφεύγουμε την αμαρτία για να μην πάμε στην κόλαση, αλλά από αγάπη και φιλότιμο για να μην λυπήσουμε τον ευεργέτη μας Χριστό».
«Εκείνος που για να πιστέψει στο Θεό ζητά θαύματα, δεν έχει αρχοντιά. Για το Θεό αυτό έχει αξία. Να αγαπήσουμε τον Θεό μόνο και μόνο επειδή είναι αγαθός».
«Οι αγνοί λογισμοί εξαγνίζουν την ψυχή μας και αχρηστεύουν τα όπλα του δαίμονος της πορνείας, διότι μέσα στο αγνό σώμα διατηρείται η αγνή ψυχή και στην οποία παραμένει η Θεία Χάρις».
«Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την πρόνοια του Θεού, και όπου υπάρχει η πρόνοια του Θεού, σίγουρα αυτό που συμβαίνει, όσο πικρό κι αν είναι, θα φέρει ωφέλεια στην ψυχή».
«Φροντίστε να γεμίσετε τη κασέτα της καρδιά σας τώρα που είστε νέοι. Γιατί αλλιώς, όταν γεράσετε, ανάμεσα από βυζαντινή μουσική θ’ ακούγονται και μπουζούκια».
«Ο Θεός βοηθάει και δεν αδικεί! Βλέπει πιο πέρα και τον ενδιαφέρει, σαν καλός πατέρας, να μας έχει κοντά του στον παράδεισο. Γι’ αυτό δίνει δοκιμασίες σ’ αυτή τη ζωή».

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΙΔΩΜΕΝ





Το πρόσωπο αυτό πρέπει να το αναγνωρίσεις
να στραφείς σε αυτό
να υποκλιθείς στη συμβολική επιτομή
εκείνου που σπαρακτικά υπενθυμίζει:
τη μοίρα μια ολόκληρης γενιάς
στο πέρας της Οικουμένης

Δεν υπάρχει φωλιά θαλερή για να ακμάσεις 
στη γωνία μιας σταθερής ιδέας
ούτε ενδιαίτημα αποκλειστικό 
που θα εξασφαλίσει την επιβίωση της σημαίας
το μόνο που βλέπει κανείς 
είναι σημάνσεις με δηλητηριώδη βέλη, 
που μετακινούν πληθυσμούς από ιδέα σε ιδέα, 
από σύμβολο σε σύμβολο

Οι θέσεις έχουν βομβαρδιστεί
κάποια αδίστακτη θύελλα
συγκρούεται με τους προαιώνιους ναούς
των ομφάλιων λώρων
οι καμπάνες έπαψαν, άλλωστε, να χτυπούν

ακόμη και τώρα σιγή
μόνο ο δαρμός της μοιραίας ορμής του χρόνου, 
που με το χείμαρρο των αιώνων πέφτει βαρύς στις πλάτες μας 
αυτό είναι το προσφυγικό μας φορτίο

Η συγκομιδή δεν μπορεί πλέον να είναι εφικτή
πρέπει να τρέξουμε αδελφέ! 
νομάδες, ναυαγοί στο βούρκο της νύχτας
μετά από χειραψία με το πρόστυχο χέρι του καιροσκόπου
χάνουμε ό,τι πιο οικείο στην άβυσσο
του διάκενου πελάγους

Στεκόμαστε αποκαρδιωμένοι μπρος στη φραγή των ροών 
και στα σύνορα κατασκηνώνουμε ως διαμαρτυρία, 
γινόμαστε οι οριακές περιπτώσεις 
οι αδέσποτες σφαίρες που φέρνουν το έμφραγμα 
στην ταξινομία των εννοιών,
παρίες της καταδυόμενης ιδιοκτησίας

Αφήστε μας να ξεχυθούμε
θηρευτές του ορίζοντα είμαστε
την ετεροτοπία αναζητούμε,
τον τόπο μιας χώρας εν κινήσει όπου όλα περιδινούνται διαρκώς 
προτού προλάβεις να τα ταυτοποιήσεις
μια χώρα που θα μας καταδεχτεί ως τους νέους πατριώτες
ως το νέο ορισμό του πρότυπου,
οι άπειρες μαρκίζες του προσώπου

Η ενόρμηση για συνεχή φυγή είναι αμετάκλητη δίψα
είναι ειρμός δικαιοσύνης 
κι όμως, 
μελανιασμένα πλήθη αποτελούμε
εκκρεμούμε απελπισμένοι
έρμαια απόβλητα του παρελθόντος

καθώς το «ίδωμεν» γίνεται ο όρος της αλήθειας
καθώς οι δυνητικές τάσεις και η πληθώρα των πιθανοτήτων καταποντίζουν 
τις νήσους των πάγιων μορφών, 
σαν κοραλλιογενείς ύφαλοι που στην καταβύθισή τους 
αφήνουν το μετείκασμα 
του οριστικά αφανισμένου τόπου εν γένει

Δεν ξέρω ποιος είμαι 
δεν ξέρω τι κάνω
σε ποιον θεό πιστεύω και ποια αξία εξωθεί το βήμα μου
Μόνο να φύγω νιώθω, 
να σωθώ από την αλληλουχία του εγκέλαδου 
που γκρεμίζει τα μνημεία της ψευδαίσθησης, 
της ερμηνείας που επιστέγαζε φρονήματα της ύπνωσης 
και του υποβαλλόμενου εφιάλτη
να σωθώ από την ανυπαρξία του εκάστοτε τόπου!

Καλύτερα να διασύρω τον εφιάλτη με την ουρά της σκόνης, 
με οδοιπορικό φυγής δίχως προορισμό 
και με σταθμούς που επισημαίνουν
τη ματαιότητά της

Καλύτερα ο εφιάλτης να γίνει 
μετείκασμα υπαινισσόμενης ελπίδας 
από την πεισμονή της φυγής,
έστω και ως παράκαμψη του πνεύματος,
ως απλή εικασία που με απεργία πείνας επιμένει -κι ας μας καταπιεί το πέλαγος 
κι ας μας τσούξουν την καρδιά 
οι φύλακες των νοητών συνόρων

Ας είναι να πεθάνω
σπαταλημένος στα χαρακώματα της ετεροφοβίας, 
ως «γύφτος», ως «παρίας», 
ως «καρικατούρα» του άλλου τόπου
καλύτερα από το να αφεθώ να με καταπιεί
η βαριά ενοχή για το ό,τι μείναμε υπήκοοι του θανάτου
στον απολιθωμένο τόπο της δρέψης του Χάρου
εκεί στα μνήματα 
ενός αφελούς αξιακού παρελθόντος

Astreas Taus
http://morningstar-astreas.blogspot.gr/2016/06/blog-post.html