ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ ΕΝΑΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 69 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ…

Το 1947, ο Πωλ Πόρτερ, επικεφαλής της Επιτροπής για την Αμερικανική βοήθεια στην Ελλάδα, επισκέφθηκε τη χώρα προκειμένου να υποβάλει τα συμπεράσματά του. Συνέταξε τη γνωστή έκθεση ή Μνημόνιο Πόρτερ. Σε αυτή την έκθεση, περιγράφεται η Ελλάδα πριν από 69 χρόνια.Οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές και βέβαια ο απλός κόσμος. Διαβάστε τα συμπεράσματα του Πόρτερ και βρείτε τις διαφορές με σήμερα. Η Ελλάδα είναι 69 χρόνια πίσω.

Γράφει ο Πόρτερ.

«Απ” ό, τι μπόρεσα να διαπιστώσω, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμιάν άλλη πολιτική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος. […] στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομίων μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα.

Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο.

Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστήλωση της εθνικής οικονομίας.

Τα συμφέροντα των εφοπλιστών προστατεύονται επίσης με σκανδαλώδη τρόπο. Η ελληνική εμπορική ναυτιλία ανθεί στην εποχή μας και οι εφοπλιστές κερδίζουν τεράστια ποσά, αλλά το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος δεν απο-κομίζει κανένα όφελος απ” αυτό. Οι μισθοί των ναυτικών γυρίζουν στην Ελλάδα, αλλά οι εφοπλιστές ασφαλίζουν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους στις ξένες χώρες.

Κάθε επιχείρηση θα έπρεπε να πληρώνει μια σημαντική εισφορά στο κράτος, κάτω από την προστασία του οποίου λειτουργεί. Αυτό ισχύει κατά κύριο λόγο για την περίπτωση των εφοπλιστών, που τα μεγαλύτερα κέρδη τους προέρχονται από τα «Λίμπερτι», τα οποία τους παραχώρησε η αμερικανική Ναυτική Αποστολή με την εγγύηση του ελληνικού κράτους.

Η ομάδα πίεσης της καλής κοινωνίας – οι κομψοί κοσμοπολίτες που έχουν την έδρα τους στις Κάννες, στο Σαιν Μόριτς και στην αθηναϊκή πλατεία Κολωνακίου – θα ενεργοποιηθεί.

Οι περισσότεροι απ” αυτούς είναι άνθρωποι πολύ γοητευτικοί, που μιλάνε πολύ καλά τα αγγλικά(*). Είναι πάντοτε πρόθυμοι, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν την αμερικανική αποστολή για τα δικά τους συμφέροντα.

Θυμάμαι ακόμα ένα από τα πιο επίσημα γεύματα ενός από τους σημαντι¬κότερους τραπεζίτες, που με είχε καλέσει στη βίλα του των Αθηνών.

Είχε τρεις σερβιτόρους με λιβρέα, μια ποικιλία απ΄ τα πιο φίνα κρασιά και φα¬γητά διάφορα, περίφημα γαρνιρισμένα. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, ένας από τους αντιπροσώπους της κλίκας που ανέφερα άρχισε να εξυμνεί τις ομορφιές της ζωής κοντά στη θάλασσα, καθώς και τις χαρές των αρι¬στοκρατικών σπορ.

Η αντίθεση ανάμεσα στο γεύμα αυτό και στα παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους της Αθήνας είναι πραγματικά τρομερή.

Εδώ δεν υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ΄ αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα.

Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία εις το βιοτικόν επίπεδον και τα εισοδήματα ανά την Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδο-σκόποι και οι μαυραγορίται, διάγουν εν πλούτω και χλιδή, το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνησις το αντιμετώπισεν αποτελεσματικώς. Εν τω μεταξύ αι λαϊκαί μάζαι περνούν μιαν αθλίαν ζωή.

Οι κερδίζοντες είναι σχετικώς ολίγοι τον αριθμόν και ο συνολικός πλούτος των, περιερχόμενος εις τό σύνολον του πληθυσμού θα επέφερε ελάχιστη βελτίωσιν των γενικών συνθηκών διαβιώσεως. Αλλα ο πολυτελής τρόπος ζωής των εν μέσω της φτώχειας συντείνει εις το να εξοργίζει τας μάζας και να υπογραμμίζει την δυστυχία των πτωχών.

Δύο και ήμισυ έτη μετά την απελευθέρωσιν η Ελλάς ευρίσκεται εις μί¬αν κατάστασιν νεκρώσεως παρά την ούσιαστικήν έξωτερικήν βοήθειαν και την αρμοδίαν εξωτερικήν καθοδήγησιν.

Εις ολόκληρον την χώρα, απ΄ άκρου εις άκρη, κυριαρχεί μία γκρίζα ανυπεράσπιστη, βαθιά έλλειψη πίστης για το μέλλον – μία έλλειψη πίστης που οδηγεί σε πλήρη απραξία προς το παρόν. Οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίαι δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχαι δεν αποθηκεύουν προμήθειες.»

(*) Ειναι οι ιδιοι οι λεγομενοι «κοτσαμπασιδες» οι προσκυνημενοι και προδοτες της εποχης μας.

Πηγή

Η άγνωστη ελληνική επανάσταση του 727 μ.Χ. ενάντια στους Βυζαντινούς

Βρισκόμαστε στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζάντιο) την εποχή του Λέοντος Γ’ του Ισαύρου. Ήταν αυτοκράτωρ από το 717 έως το 741. Αν και κατάφερε να αποκρούσει προσωρινά τους εξ ανατολής εχθρούς, στα υπόδουλα ελληνικά εδάφη σιγόβραζε η Επανάσταση των «Ελλαδικών» όπως την αποκαλούν οι βυζαντινές πηγές.

Σύμφωνα με παλαιότερους ιστορικούς, όπως ο A. Lombard, η καταστολή της Ελληνικής Επαναστάσεως ήταν μία προσπάθεια «αποκαθάρσεως» της βυζαντινής αυτοκρατορίας εκ μέρους του Λέοντος από το «μίασμα της ειδωλολατρίας».

Άλλοι ιστορικοί όπως ο Νικηφόρος Βρυέννιος θεώρησαν ότι μαζί με την Επανάσταση των Ελλήνων προς αποκατάσταση των Ιερών Βωμών και Ναών, στο επαναστατικό ρεύμα ενώθηκαν και κοινωνικοπολιτικές αξιώσεις, όπως η μείωση της φορολογίας.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι η γενοκτονία 650.000 Ελλήνων από τους βυζαντινούς στρατιώτες έγινε υπό τις εντολές των χριστιανών επισκόπων, όπως γράφει στην βιογραφία του ο Ιερεύς του Διονύσου Κόρεσος, αντίτυπο της οποίας έχουν διασώσει οι Άραβες αντιγραφείς και λόγιοι.

Ο Ιερεύς Κόρεσος ήτο μαζί με τον Συνέστιο πρωτεργάτες και Εθνομάρτυρες της Επανάστασης.

Ο V. N. Zlatarski γράφει ότι ο Κόρεσος ξεκίνησε από την Αρκαδία και ο Συνέστιος από την Αθήνα.

Και οι δύο ξεσήκωσαν τους Έλληνες να πολεμήσουν τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) κατακτητές. Εκείνο τον καιρό το κράτος των Ρωμαίων (Βυζαντινών) είχε αποδυναμωθεί εξαιτίας των πολέμων κατά των Αράβων και οι Έλληνες θεώρησαν ότι ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να εκδιώξουν τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) από τα Ελληνικά εδάφη.

Έτσι ζήτησαν στρατιωτική βοήθεια από τους Έλληνες της Δύσεως, κυρίως της Κάτω Ιταλίας. Είκοσι πέντε χιλιάδες Έλληνες από την Κάτω Ιταλία έσπευσαν να καταταγούν στον ελληνικό επαναστατικό στρατό του Κορέσου και του Συνεστίου όπως αναφέρει σε επιστολή του ο πάπας Γρηγόριος Β’.

Την ίδια στιγμή στο κέντρο του ανατολικού ρωμαϊκού (βυζαντινού) κράτους, στην Νέα Ρώμη (Κωνσταντινούπολη), ξεσπούν ταραχές κατά του Λέοντος Γ’ που φτάνουν σε ανοικτή στάση όπως αναφέρει ο Θεοφάνης. Οι στασιαστές, γράφει ο Θεοφάνης, υπεκινούντο από τον πρώην αυτοκράτορα Αναστάσιο ο οποίος φαίνεται να συνωμότησε με ανωτάτους αξιωματούχους.

Ήταν μοναδική η ευκαιρία για να εκραγεί η Ελληνική Επανάσταση καθώς οι ενδοβυζαντινές ταραχές θα κρατούσαν μακριά τα ρωμαϊκά (βυζαντινά) στρατεύματα μέχρι να οργανωθεί καλύτερα ο ελληνικός απελευθερωτικός στρατός.

Το 726 τα νησιά της Σάμου, Ρόδου και Κρήτης επαναστατούν. Στέλνουν πλοία εφοδιασμένα από τους Άραβες και επανδρωμένα με ναύτες από την Σικελία για να κτυπήσουν τον ρωμαϊκό (βυζαντινό) στόλο που βγήκε από το λιμάνι της Νέας Ρώμης.

Εναντίον των Ελλήνων στάλθηκε ο Ρωμαίος (Βυζαντινός) ναύαρχος Αγαλλιανός, γοτθικής καταγωγής, ο οποίος συνάντησε τον Ελληνικό Στόλο λίγο έξω από την Εύβοια.

Οι Έλληνες είχαν 82 πλοία και οι βυζαντινοί 350 σύμφωνα με τον Zlatarski. Ενώ σύμφωνα με τον Κόρεσο οι Έλληνες είχαν 70 πλοία και οι βυζαντινοί 500. Ναύαρχος των Ελλήνων ήταν ο Συνέστιος. Στο δεξί κέρας των Ελληνικών πλοίων επικεφαλής ήτο ο Κόρεσος.

Ο γενναίος Έλλην Ιερεύς του Διονύσου δεν άκουγε τις συμβουλές των Ελλήνων που του έλεγαν να προσέχει τον εαυτό του, διότι θα επακολουθήσουν πολλές μάχες κατά των Ρωμαίων (Βυζαντινών) και τον χρειάζονται ως αρχηγό.

Αφού πρώτα οι Έλληνες έκαναν θυσίες προς τους Θεούς και προσευχήθηκαν όλοι μαζί, ο Κόρεσος έδωσε πρώτος το παράδειγμα ορμώντας ακάθεκτος κατά των ρωμαϊκών (βυζαντινών) πλοίων.

Αμέσως εμβόλισε το πρώτο ρωμαϊκό (βυζαντινό) πλοίο βυθίζοντάς το. Επακολούθησε σκληρή μάχη σώμα με σώμα καθώς τα ελληνικά πλοία ναι μεν ήταν πιό ευκίνητα των ρωμαϊκών (βυζαντινών), αλλά υστερούσαν σε ισχύ πυρός. Οπότε οι γενναίοι Έλληνες μαχητές έπρεπε να πλευρίζουν τα ρωμαϊκά (βυζαντινά) πλοία και να ανεβαίνουν οι ναύτες πάνω τους για να σκοτώσουν τους Ανατολικορωμαίους (Βυζαντινούς).

Η νίκη ήταν συντριπτική υπέρ των Ελλήνων. Οι Ρωμαίοι (Βυζαντινοί) ηττήθηκαν με τρομακτικές απώλειες. Ο Βρυέννιος αναφέρει 190 ρωμαϊκά (βυζαντινά) κατεστραμμένα πλοία ενώ ο Zlatarski μιλάει για 300 ρωμαϊκά (βυζαντινά) πλοία κατεστραμμένα και 60 αιχμαλωτισμένα. Επίσης οι πηγές μιλάνε για 8 Ελληνικά πλοία κατεστραμμένα. Οι νεκροί από πλευράς Ρωμαίων (Βυζαντινών) ανέρχονται στους 70.000 και από πλευράς Ελλήνων στους 1200.

Οι Έλληνες κατενθουσιασμένοι έκαναν ευχαριστήριες θυσίες προς τους Θεούς και με επικεφαλής τον Ιερέα Κόρεσο αφιέρωσαν τις ρωμαϊκές (βυζαντινές) ασπίδες που λαφυραγώγησαν προς τιμήν του Θεού Διονύσου, τον οποίον θεώρησαν υπεύθυνο για την περίλαμπρη νίκη τους κατά των Ρωμαίων της Ανατολής, δηλαδή αυτών που αποκαλούμε σήμερα Βυζαντινών.

Σε στρατιωτικό συμβούλιο που έγινε στην Αθήνα το 727 ο Συνέστιος προτείνει να μεταφερθεί ο πόλεμος και στην ξηρά. Ο Κόρεσος συμφωνεί και δίνει εντολή στους Ιεροκήρυκες να ξεσηκώσουν όλες τις Ελληνικές Πόλεις κατά των Ρωμαίων (Βυζαντινών) κατακτητών και να εξοπλιστούν όλοι με ό,τι όπλα μπορεί να βρει ο καθένας.

Ο Λέων Γ’ καταφέρνει να απαλλαγεί από τις ενδοβυζαντινές διαμάχες και αρχίζει να στρέφει το βλέμμα του κατά των Ελλήνων Επαναστατών.

Στέλνει νέα στρατεύματα με στρατηγό έναν αιμοσταγή βάρβαρο ονόματι Ζαουτζά. Αυτός ο αιμοβόρος Ρωμαίος (Βυζαντινός) απ’ όπου περνούσε σκορπούσε τον θάνατο στους Έλληνες.

Τον Μάρτιο του 728 μπήκε στην Θεσσαλία και άρχισε να σφάζει όλους ηλικιωμένους και τα γυναικόπαιδα. Περίπου 50.000 Ελληνίδες μαζί με τα παιδιά τους αποκεφαλίστηκαν όταν αυτές αρνήθηκαν να αποκηρύξουν την θρησκεία τους, να βαπτιστούν χριστιανές και να υποταχθούν στους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) κατακτητές.

Το Ελληνικό στράτευμα μαθαίνοντας την κάθοδο του Ζαουτζά συγκεντρώθηκε για την αποφασιστική μάχη εναντίον του. Μαζεύτηκαν 60.000 Έλληνες στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν τα ρωμαϊκά (βυζαντινά) στρατεύματα της Κωνσταντινούπολης, τα οποία αριθμούσαν 250.000 βαρβάρους.

Ο Ιερεύς Κόρεσος εξετάζοντας τους οιωνούς συμβούλευσε τον Συνέστιο να ξεκινήσουν πόλεμο φθοράς, δηλαδή ανταρτοπόλεμο και να μην επιτεθούν μονομιάς στους βαρβάρους μισθοφόρους των Ρωμαίων (Βυζαντινών).

Ακόμη οι Έλληνες δεν είχαν αποκτήσει την απαραίτητη πολεμική πείρα για μάχη εκ παρατάξεως μετά από τόσα χρόνια ρωμαϊκής κατοχής που τους είχε στερήσει από την πολεμική τακτική των αρχαίων προγόνων τους. Όμως ο Συνέστιος δεν άκουσε τον Έλληνα Ιερέα.

Στην φονική μάχη που επακολούθησε λίγο έξω από την σημερινή Λάρισα έπεσαν ηρωικώς σχεδόν όλοι οι Έλληνες.

Ήταν 10 Απριλίου του 728 σύμφωνα με το χριστιανικό ημερολόγιο. Ο Συνέστιος σκοτώθηκε πολεμώντας ηρωικά στην μάχη. Τον Ιερέα Κόρεσο οι Ρωμαίοι είχαν εντολές να τον συλλάβουν ζωντανό. Τον μετέφεραν αλυσοδεμένο στην Νέα Ρώμη, στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Ρωμαίος (Βυζαντινός) στρατηγός Ζαουτζάς είχε πάρει εντολές από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Λέοντα Γ’ να αφανίσει όλους τους Έλληνες στην πυρά.

Οι χριστιανοί επίσκοποι προέτρεπαν τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) στρατιώτες να βιάζουν τις Έλληνίδες και μετά να αποκεφαλίζουν τα παιδιά τους, «ίνα το ελληνικόν γένος αποκτείναι», όπως αναφέρει ο Νικηφόρος διότι τελούν «μιαράς και δαιμονιώδεις θυσίας».

Οι βάρβαροι μισθοφόροι των Ρωμαίων με επικεφαλής τους χριστιανούς μοναχούς συγκέντρωσαν 600.000 Έλληνες, γυναικόπαιδα κυρίως, στην περιοχή γύρω από την σημερινή Λάρισα και διέταξαν να τους κάψουν ζωντανούς.

Αυτά τα στοιχεία αναφέρουν βουλγαρικές και αραβικές πηγές καθώς και ο Ιερεύς Κόρεσος στην βιογραφία του που συνέγραψε όσο καιρό ήταν αιχμάλωτος των Ρωμαίων (Βυζαντινών). Μετά από λίγο θα θανατωθεί και αυτός με φρικιαστικά βασανιστήρια στην πυρά.

Το φρικιαστικό έγκλημα που συνετάραξε τότε την Οικουμένη οι νεο-βυζαντινοί μισέλληνες φροντίζουν να κρατούν θαμμένο ώστε να μην μαθαίνουν οι Έλληνες την Ιστορία τους.

Η Γενοκτονία των 650.000 Ελλήνων, κυρίως γυναικόπαιδα, θα μείνει στην Ιστορία ως «σήμα κατατεθέν» της ανατολικορωμαϊκής (βυζαντινής) λαίλαπας, ώστε να γνωρίζει ο Ελληνικός λαός σε τί αποσκοπούν ωρισμένοι νεο-βυζαντινοί ανθέλληνες οι οποίοι μη έχοντες ούτε Ιερό ούτε Όσιο έχουν φορέσει ξεδιάντροπα και την μάσκα του Έλληνα.

Τιμή και Μνήμη στους γενναίους Προγόνους που έπεσαν ηρωικώς για την Ελευθερία της Ελλάδος από τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) κατακτητές. Οι Θεοί τους εξασφάλισαν μία θέση κοντά Τους και εμείς οι σημερινοί Έλληνες μία θέση στην καρδιά μας ώστε να παραδειγματίζουμε τις νέες γενεές.

Πηγές:
Ιερεύς Κόρεσος, Βιογραφία
Θ. Κορρές, Το κίνημα των «Ελλαδικών»
Νικηφόρος Βρυέννιος, Ύλη Ιστορίας
Πάπας Γρηγόριος Β’, Επιστολαί
V. N. Zlatarski, Istorija
A. Lombard, Constantin V

Πηγή: http://apollonios.pblogs.gr

ΠΑΤΡΙΣ ΛΟΥΜΟΥΜΠΑ

Άρπαξαν το χρυσάφι σου και σου ’δωσαν

χάντρες και καθρεφτάκια…

Μες στη φωτιά και στο συναγερμό και

σ’ όνειρα θολά και μπερδεμένα

Ξεσπούσες σε τραγούδια πόνου απλά και

δίχως λόγια…

Μουσική, εσύ μας βοήθησες.

Το μήνυμα του πρώην άστεγου... δισεκατομυριούχου στους Έλληνες: Στο τέλος όλα θα πάνε καλά!

Ο Τζον Πολ Ντετζόρια (John Paul DeJoria) δεν έχει ένα συνηθισμένο success story. Ξεκινώντας από το μηδέν, έχοντας μείνει δύο φορές στη ζωή του άστεγος και με μόλις 700 δολάρια κατάφερε στη δεκαετία του '80 να δημιουργήσει έναν κολοσσό στη βιομηχανία της ομορφιάς και να γίνει ο τρίτος πλουσιότερος Ελληνας στον κόσμο.

Ο αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος, ιδιοκτήτης της εταιρείας προϊόντων μαλλιών John Paul Mitchell Systems και της τεκίλα Patron, διακεκριμένος για το επιχειρηματικό του δαιμόνιο και το σημαντικό φιλανθρωπικό του έργο, μίλησε στο «Εθνος της Κυριακής» για τη συναρπαστική ιστορία του, την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και μας εξήγησε πώς θα ήθελε να βοηθήσει την Ελλάδα της κρίσης.

Η περιπέτεια του 73χρονου σήμερα Ντετζόρια ξεκίνησε λίγο μετά τη γέννησή το 1944 στο Λος Αντζελες από γονείς μετανάστες, πατέρα Ιταλό και μητέρα Ελληνίδα. «Η μητέρα μου έφυγε από την Καβάλα στα 19 της και έφτασε με πλοίο στις ΗΠΑ, όπου με γέννησε και με βάφτισε χριστιανό ορθόδοξο στην Αγία Σοφία στο Λος Αντζελες», μας αφηγήθηκε.

Οταν ήταν μόλις δύο χρόνων βίωσε τον χωρισμό των γονιών του και μεγάλωσαν εκείνος και ο αδερφός του με τη μητέρα τους. Στα εννιά του άρχισε ήδη να δοκιμάζει το επιχειρηματικό του ταλέντο, πουλώντας ευχετήριες κάρτες και εφημερίδες για να βοηθήσει την οικογένεια. Επειτα από μια δύσκολη εφηβεία, κατά την οποία συμμετείχε ακόμα και σε συμμορία, υπηρέτησε στο Αμερικανικό Ναυτικό, για να επιστρέψει δύο χρόνια αργότερα στο Λος Αντζελες και να ξεκινήσει να εργάζεται ως πωλητής για διάφορες εταιρείες. Το 1971 γνώρισε τον ταλαντούχο κομμωτή Πολ Μίτσελ και εννέα χρόνια αργότερα έστησαν μια εταιρεία που με ένα επαναστατικό σύστημα τριών προϊόντων μαλλιών έμελλε να γίνει ο κολοσσός που σήμερα πουλάει προϊόντα σε εκατοντάδες χιλιάδες κομμωτήρια στον κόσμο.

«Κοιμόμουν στο αυτοκίνητο» «Το 1980 έζησα τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου, κοιμόμουν στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα την επιχείρηση με 700 δολάρια, επειδή το άτομο που θα επένδυε μισό εκατομμύριο τελικά αποσύρθηκε», είπε ο Ντετζόρια στο «Εθνος». Τότε είχε πάρει διαζύγιο από τη δεύτερη σύζυγό του και είχε φύγει από το σπίτι ζώντας για δεύτερη φορά άστεγος. Πώς όμως κατάφερε με 700 δολάρια να επιβιώσει και να δημιουργήσει μια αυτοκρατορία; Η περιγραφή της καθημερινότητάς του στα πρώτα αυτά βήματα είναι συγκλονιστική: «Κοιμόμουν στο αυτοκίνητο και τα 700 δολάρια πήγαιναν για την αγορά των ετικετών, όλα τα υπόλοιπα, όπως μπουκάλια και συστατικά, τα έπαιρνα με πίστωση 30 ημερών από τους προμηθευτές. Είχαμε δύο εβδομάδες να παρασκευάσουμε τα προϊόντα και άλλες δύο εβδομάδες για να τα πουλήσουμε μέχρι να έρθει η ώρα να πληρωθούν τα προηγούμενα.

Επίσης είχα 100 δολάρια στην τσέπη, που αρκούσαν για να αγοράζω βενζίνη και να τρώω. Εκανα ντους που προσέφερε το Griffith Park δωρεάν σε όσους έπαιζαν τένις, με 99 σεντς έτρωγα πρωινό- ειδική τιμή μετά τις 9 το πρωί- και το απόγευμα σε συγκεκριμένα εστιατόρια με μπαρ, μπορούσες από τις 4.30 μέχρι τις 6 να παραγγείλεις μια μαργαρίτα για 99 σεντς -φυσικά ήταν φτηνή, δεν ήταν Patron-, αλλά μαζί σου έδιναν τάκος, εντσιλάδας και σος που έγιναν το δείπνο μου». Κατάλαβε ότι είχαν πετύχει όταν, έπειτα από δύο χρόνια, κατάφεραν να πληρώνουν τους λογαριασμούς στην ώρα τους.

Μπορεί έκτοτε η καθημερινότητά του να έχει αλλάξει ριζικά αλλά έχει διατηρήσει μια συνήθεια από την εποχή της φτώχειας: να φοράει σχεδόν πάντα στη δουλειά του μαύρα ρούχα. «Οταν ξεκίνησα την επιχείρησή μου δεν είχα αρκετά χρήματα και φορούσα όλη την εβδομάδα το ίδιο μαύρο κοστούμι αλλάζοντας πέντε πουκάμισα και κανείς δεν καταλάβαινε ότι ήταν το μόνο που είχα. Τελικά κράτησα αυτή τη συνήθεια, γιατί είναι πρακτική». Μια άλλη συνήθειά του είναι ένας μικρός διαλογισμός κάθε πρωί. «Οταν ξυπνάω ευχαριστώ τον Θεό για όσα μου έχει δώσει και για 2-3 λεπτά κάθομαι στο κρεβάτι και αδειάζω το μυαλό μου από οποιαδήποτε σκέψη».

Με τη νυν σύζυγό του, Ελοΐζ, έκαναν δωρέες στους Ρεπουμπλικάνους Τεντ Κρουζ και Ρικ Πέρι στην καμπάνια για το προεδρικό χρίσμα, πάντως είναι ανάμεικτα τα συναισθήματά του για την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ: «Ποτέ δεν μου άρεσε η συμπεριφορά του, ο τρόπος που μιλάει στον κόσμο σαν να είναι ο καλύτερος. Πιστεύω ότι εξελέγη επειδή πολλοί ήταν θυμωμένοι με το πώς οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί χειρίστηκαν τα πράγματα στο παρελθόν. Κανένα κόμμα δεν έκανε αρκετά για να βελτιωθεί η κατάσταση για όλους. Οι ψηφοφόροι, παρόλο που μπορεί να μην τον συμπαθούσαν, προτίμησαν την αλλαγή», σχολίασε ο Ελληνοϊταλός δισεκατομμυριούχος.

«Υπάρχει ελπίδα για αλλαγή»  «Πιστεύω ότι ο κύριος Τραμπ είναι ο μεγαλύτερος εγωιστής στον κόσμο, πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος και είναι δισεκατομμυριούχος που δεν δίνει λεφτά σε φιλανθρωπίες. Λένε ότι την τελευταία πενταετία έδωσε κάτω από 10.000 δολάρια, δηλαδή τίποτα. Εβαλε υποψηφιότητα για να αυξήσει τη δημοτικότητά του και εξεπλάγη όταν εξελέγη, αλλά πιστεύω ότι θα προσπαθήσει να μείνει στην Ιστορία ως καλός πρόεδρος και θα κάνει καλή δουλειά για χάρη του εγωισμού του», εκτίμησε και πρόσθεσε: «Yπάρχει ελπίδα για αλλαγή, αφού πολλοί υπουργοί προέρχονται από τον χώρο των επιχειρήσεων και ίσως είναι καλύτεροι πολιτικοί, γιατί ξέρουν πώς να διοικούν μια επιχείρηση και δεν επιδιώκουν την επανεκλογή τους. Σε αντίθεση με πολλούς πολιτικούς που ξέρουν μόνο να δημιουργούν περισσότερο χρέος και περισσότερες θέσεις εργασίας χωρίς αντίκρισμα, όπως συνέβη και στην Ελλάδα». Η αγάπη του για την Ελλάδα ήταν εμφανής κατά τη συνομιλία μας. «Εχω ακόμα συγγενείς στην Καβάλα και τους επισκέπτομαι κάθε τόσο. Τώρα έχω να πάω πέντε χρόνια, αλλά σχεδιάζω να τους δω το καλοκαίρι». Από ελληνικά ξέρει... «μόνο τις σημαντικές λέξεις, όπως "νόστιμο", "ευχαριστώ", "παρακαλώ"», είπε ο ίδιος γελώντας.

Ο Ντετζόρια, ο οποίος έχει παραδώσει σεμινάρια εταιρικής κουλτούρας ακόμα και στη CIA, δεν ξεχνάει την Ελλάδα και θέλει να τη βοηθήσει. «Eυχαρίστως θα πήγαινα σύντομα στην Ελλάδα και θα έκανα ένα σεμινάριο με όσο περισσότερο κόσμο γίνεται, ακόμα και 10.000, και θα ήθελα να μεταδοθεί τηλεοπτικά ώστε να το δουν όλοι. Θα είχε να κάνει με το πώς να ξεκινήσεις μια επιχείρηση με λίγα έως καθόλου χρήματα. Θα το έκανα ευχαρίστως για τη χώρα μου».

Οι συμβουλές επιτυχίας του Ντετζόρια, ο οποίος μας είπε πως είναι κατάλληλη περίοδος να επενδύσει στην Ελλάδα, είναι δύο: «Βεβαιωθείτε ότι οποιαδήποτε υπηρεσία ή προϊόν προσφέρετε είναι άριστης ποιότητας, έτσι ώστε ο κόσμος να θέλει να το ξαναπαραγγείλει και να το προτείνει και σε άλλους. Και να είστε προετοιμασμένοι για πολλά "όχι". Μπορεί να σας κλείσουν 100 πόρτες, αλλά θα πρέπει να χτυπήσετε την 101η με τον ίδιο ενθουσιασμό που είχατε στην πρώτη».

Βλέποντας το δικό του παράδειγμα, θεωρεί ότι όταν κανείς έχει φτάσει στον πάτο, ο μόνος δρόμος είναι προς τα πάνω, κάτι που πιστεύει και για την Ελλάδα. «Κάντε υπομονή, έχετε ελπίδα, τα πράγματα μπορούν να γίνουν μόνο καλύτερα, αλλά μη βασίζεστε στην κυβέρνηση για να σας φροντίσει. Φροντίστε μόνοι σας τον εαυτό σας!», είναι το μήνυμα του Ντετζόρια προς τους Ελληνες μέσω του «Εθνους». «Μπορείτε να το κάνετε, φροντίστε ο ένας τον άλλον μέσα στην οικογένεια, όπως κάνουν πάντα οι Ελληνες. Οι Ελληνες μπορούν να αντέξουν σε δύσκολες στιγμές Και θέλω να στείλω ένα μήνυμα σε όλη την Ελλάδα: Στο τέλος όλα θα πάνε καλά και αν δεν είναι όλα καλά, τότε αυτό δεν είναι το τέλος».

Πηγή: Έθνος